Κατασταλτικά μέτρα και μέσα πυρασφάλειας

Posted by Editor 22/04/2016 0 Comment(s) Νέα Πυρασφάλειας,

Κατασταλτικά Μέτρα

Κατασταλτικά μέτρα πυρασφάλειας είναι τα μέτρα που σε περίπτωση φωτιάς αποδυναμώνουν την πυρκαγιά.

Τα μέτρα αυτά μπορεί να έχουν παρθεί από το στάδιο της πρόληψης πυρκαγιών (π.χ. πυροδιαμερισματοποίηση κτιρίων, πυροφραγμοί, κατάλληλη τεχνική υποδομή —ύπαρξη νερού κ.α.— στα λιμάνια κ.λπ.) ή λαμβάνονται από τους υπεύθυνους της πυρόσβεσης στη φάση της καταπολέμησης πυρκαγιάς (π.χ. κόψιμο δέντρων καιόμενου δάσους στη μεριά προς την οποία κατευθύνεται η φωτιά, αν λείπουν αντιπυρικές ζώνες ή αυτές είναι ανεπαρκείς κ.λπ., με σκοπό την παρεμπόδιση εξάπλωσης της πυρκαγιάς)·  στη 2η περίπτωση χρειάζονται γνώσεις, εμπειρία, ψυχραιμία —δυνατότητες ανάπτυξης της πρέπουσας στρατηγικής (πρωτοβουλιών) κ.λπ.

Απαραίτητα οι επιχειρήσεις πρέπει να διαθέτουν ομάδες πυρασφάλειας (πυροπροστασίας) και οργάνωση για να αποδώσει η καταπολέμηση πυρκαγιάς.

 

Κατασταλτικά Μέσα

Κατασταλτικά μέσα πυρασφάλειας είναι τα μέσα πυρόσβεσης. Τα μέσα αυτά πρέπει να αποτελούν «προϊόν» ορθής εκτίμησης των κινδύνων πυρκαγιάς. Από άποψη ταξινόμησης, τα κατασταλτικά μέσα μπορούν να υπαχθούν σε δύο κατηγορίες: τα «συμβατικά μέσα» και τα «αυτόματα συστήματα» κατάσβεσης.

Τα «συμβατικά μέσα» είναι δυνατό να υποδιαιρεθούν σε «συνήθη» και «λοιπά συμβατικά» μέσα. «Συνήθη μέσα κατάσβεσης» είναι οι πυροσβεστήρες και οι πυροσβεστικές φωλιές.

Οι πυροσβεστήρες (συσκευές με τις οποίες επιζητείται η διακοπή της διεργασίας της πυρκαγιάς) διακρίνονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες: τους φορητούς που έχουν —σχετικά— μικρό βάρος και μπορούν εύκολα να μεταφερθούν και τους τροχήλατους που έχουν αρκετό βάρος και μεταφέρονται στο στάδιο της χρησιμοποίησης με τη βοήθεια συστήματος τροχών που διαθέτουν. Κατ' ανοχή —εδώ— στη 2η περίπτωση νοούνται και οι ρυμουλκούμενοι πυροσβεστήρες.

Υπάρχουν στο εμπόριο πυροσβεστήρες διαφόρων κατασβεστικών μέσων (γομώσεων) και μεγεθών (π.χ. διοξειδίου άνθρακα 2Κg,. ξερής σκόνης 6Kg , τροχήλατοι νερού 150 λίτρων κ.λπ.). Ανάλογα της φύσης του καιόμενου υλικού, πρέπει να γίνεται χρήση του κατάλληλου πυροσβεστήρα.

«Πυροσβεστικές φωλιές» είναι χώροι, προφυλαμένοι και σε κατάλληλα σημεία, που έχουν τα αναγκαία για την κατάσβεση μέσα, που χρειάζονται οι Ομάδες Πυρασφάλειας, οι άνδρες της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας κ.λπ. (σύνδεσμοι, ακροφύσια, κρουνοί, μάνικες, λοστοί, σφυριά, φανοί κ.α.) πυροσβεστικές φωλιές χωρίς να υπάρχει υδροληψία δεν έχουν νόημα.

Σε μεγάλους εργασιακούς χώρους, π.χ. λιμάνια, τέτοιες φωλιές προσέ­φεραν μεγάλη εξυπηρέτηση σε πυροκατασβέσεις.

Ο όρος «λοιπά συμβατικά μέσα» υποδηλώνει τα, εκτός πυροσβεστήρων και πυροσβεστικών φωλεών, μέσα που δεν επενεργούν αυτομάτως όταν επιζητείται αντιμετώπιση πυρκαγιών. Τέτοια μέσα είναι π.χ. οι αντλιοφόροι κάδοι, το νερό βαρελιών, η άμμος κ.λπ. Στα «λοιπά συμβατικά μέσα» υπάγονται, επίσης, τα μηχανικά μέσα πυρόσβεσης (π.χ. πυροσβεστικά οχήματα) και τα διάφορα μόνιμα μέσα πυρόσβεσης (π.χ. υδραυλικά πυροσβεστικά δίκτυα).

Με βάση τις κατηγορίες πυρκαγιών, είναι δυνατό να σημειωθούν τα εξής σχετικά με τις περιοχές καταλληλότητας των διαφόρων τύπων πυροσβεστήρων (και ορισμένων ειδών από τα «λοιπά συμβατικά μέσα», π.χ. άμμου):

α) Για πυρκαγιές Πρώτης Κατηγορίας (Α) συνιστώνται: πυροσβεστήρες νερού, αντλιοφόροι κάδοι, νερό βαρελιών, άμμος, χώμα, συνηθισμένο νερό —κηπευτικό, πυροσβεστικών λήψεων κ.α.

β) Για πυρκαγιές Δεύτερης Κατηγορίας (Β) κατάλληλοι είναι οι πυροσβεστήρες μηχανικού αφρού· άμμος ή χώμα όταν πρόκειται για έρπουσες πυρκαγιές υγρών καυσίμων (πυρκαγιές υγρών χυμένων στο δάπεδο).

γ) Για πυρκαγιές Τρίτης Κατηγορίας (Γ) συνιστώνται πυροσβεστήρες ξερής σκόνης, διοξειδίου άνθρακα και εξαιρουμένων υγρών.

δ) Για πυρκαγιές Τετάρτης Κατηγορίας (Δ) συνιστάται η χρήση πυροσβεστήρων ξερής σκόνης, δηλαδή ειδικών τύπων γομώσεων, ανάλογα με το καιόμενο μέταλλο- τα μέταλλα σβήνουν δύσκολα, έτσι η εκλογή του μέσου πυρόσβεσης και η κατάσβεση τους απαιτούν προσοχή.

ε) Για πυρκαγιές Πέμπτης Κατηγορίας (Ε) συνιστώνται πυροσβεστήρες ξερής σκόνης, διοξειδίου άνθρακα, εξαερουμένων υγρών.

Οι πυροσβεστήρες αυτοί μπορούν να χρησιμοποιηθούν για πυρκαγιές Κατηγορίας Β και —λιγότερο αποτελεσματικά— για πυρκαγιές Κατηγορίας Γ.

«Αυτόματα συστήματα» κατάσβεσης είναι τα συστήματα που κατακλύζουν αυτομάτως τους χώρους όπου εκδηλώνεται πυρκαγιά (π.χ. αποθήκες, εργαστήρια, θάλαμοι, αμπάρια πλοίων κ.λπ.) με το κατάλληλο μέσο πυρόσβεσης (νερό, διοξείδιο άνθρακα, σκόνη, αφρός κ.λπ.), για την επιζητούμενη πυροπροστασία.

Για να γίνει η κατάκλιση αυτή των χώρων χρειάζονται ακροφύσια: καταιονιστήρες - εκτοξευτές του πυροσβεστικού μέσου, η διέγερση των οποίων γίνεται αυτομάτως, π.χ. με θερμοδιαφορικά στοιχεία, αλλά και, κατά ανεξάρτητο τρόπο, π.χ. με τον χειρισμό μοχλών από τον ανθρώπινο παράγοντα.

Το πλήθος των καταιονιστήρων καθορίζεται από την επιφάνεια που θέλουμε να προστατευθεί από τυχόν πυρκαγιά. Για την εγκατάσταση τέτοιων συστημάτων απαιτείται ειδική μελέτη (στην οποία η καταλληλότητα ενός μέσου πυρόσβεσης θα κριθεί με βάση την κατηγορία της πιθανής πυρκαγιάς κ.λπ. Η μελέτη θα δείξει εάν πρέπει να συνυπάρξει και σύστημα αυτόματης πυρανίχνευσης).

Το πυροσβεστικό μέσο μπορεί να παράγεται (π.χ. αφρός) ή να αποθηκεύεται. Στη δεύτερη περίπτωση, υπάρχει συνήθως μία κεντρική δεξαμενή π.χ. σύστημα αυτόματης κατάσβεσης με νερό (sprinkler), αλλά δεν είναι σπάνιο, να υπάρχουν και περισσότεροι «υποδοχείς» του πυροσβεστικού μέσου· π.χ. το διοξείδιο του άνθρακα (CΟ2) εναποθηκεύεται σε ειδική δεξαμενή (κατά ένα, μάλιστα, τα τελευταία είκοσι χρόνια, εφαρμοζόμενο τρόπο: με χαμηλή πίεση) ή σε συστοιχία φιαλών χωρητικότητας, πάντα, που να ικανοποιεί τις απαιτήσεις των χώρων που θέλουμε να πυροπροστατευθούν.

Αυτόματα συστήματα κατάσβεσης επιβάλλονται και νομοθετικά —το ίδιο ισχύει και για τα αυτόματα συστήματα ανίχνευσης πυρκαγιάς.

Κάθε εγκατάσταση τέτοιου συστήματος εκτός από τη δεξαμενή/υποδοχείς έχει ένα μόνιμο δίκτυο σωληνώσεων που τοποθετούνται πολύ ψηλά ή στην οροφή του πυροπροστατευόμενου διαμερίσματος (κτιρίου, πλοίου κ.λπ.) και φέρουν τους καταιονιστήρες όπως η μελέτη απαιτεί.

Εξυπακούεται ότι ανάλογα με το σύστημα υπάρχουν και άλλα στοιχεία του (για την περίπτωση σπρίνκλερ νερού: αντλία ηλεκτροκίνητη για τροφοδότηση των καταιονιστήρων, αεροσυμπιεστής, δικλίδες κ.α.). Γενικά, οι καταιονιστήρες είναι εφοδιασμένοι με γυαλί. Οι καταιονιστήρες αυτοί συνιστούν διατάξεις που φέρουν υγρό για να διασταλεί με τη φωτιά (σπρίνκλερ) ή εύτηκτο κράμα (περίπτωση CO2 κ.λπ.) και που θραύονται όταν η θερμοκρασία φθάσει ορισμένο βαθμό (συνήθως 68°C). Διέγερση των καταιονιστήρων είναι δυνατή και με α) επέμβαση του ανθρώπινου παράγοντα ή β) τη βοήθεια της εγκατάστασης ανίχνευσης λόγω σύζευξης, δηλαδή, με αυτόματο σύστημα πυρανίχνευσης, π.χ. σε αποθήκες υψηλού κίνδυνου εύφλεκτων ειδών κ.α.).

 

Πηγή: www.firesecurity.gr