Το καλάθι σας είναι άδειο!
Συλλέξαμε για εσάς και σας παρουσιάζουμε σήμερα όλα όσα θέλετε να μάθετε για τον αφρό πυρόσβεσης, τον τρόπο παραγωγής, τα χαρακτηριστικά και την χρήση αυτού.
Σύμφωνα με το πρότυπο του NFPA-11 (Πρότυπα πυροπροστασίας του Εθνικού συνδέσμου Πυροπροστασίας (NFPA) των Η.Π.Α) ο αφρός πυρόσβεσης ορίζεται ως μία σταθερή συσσωμάτωση από μικρές φυσαλίδες χαμηλότερης πυκνότητας από τα περισσότερα εύφλεκτα υγρά και το νερό, που επιδεικνύει αντοχή στην κάλυψη οριζόντιων επιφανειών.
Ο αφρός είναι ένα μέσο επικάλυψης και ψύξης που παράγεται από την μίξη αέρα σε αφροποιητικό διάλυμα που περιέχει νερό και αφρογόνο υλικό σε συγκεκριμένη αναλογία. Ο αφρός κατασβήνει εύφλεκτα υγρά καύσιμα με τους εξής τρόπους:
Τρόπος παραγωγής αφρού
Ο παραγόμενος αφρός είναι ένας συνδυασμός από αφρογόνο υγρό (foam concentrate), νερό και αέρα. Όταν αυτά τα συστατικά αναμειχθούν σε κατάλληλη αναλογία και γίνει η μίξη τους, παράγεται ο αφρός. Η παραγωγή αφρού πρέπει να γίνεται πάντοτε στις παρακάτω δύο φάσεις:
(α) Στην πρώτη φάση σχηματίζεται το αφροδιάλυμα, δηλαδή το μίγμα νερού και αφρογόνου (με αναλογία πρόσμιξης 3% ή 6%).
Για τον σκοπό αυτό χρησιμοποιούνται οι αφροαναμίκτες (eductors), που έχουν προκαθορισμένη ονομαστική παροχή αφροδιαλύματος. Οι αφροαναμίκτες αυτοί λειτουργούν με ορισμένες κατευθύνσεις ροής νερού και του αφρογόνου, και διαθέτουν ρυθμιστή ροής για τον καθορισμό της απαιτούμενης αφροανάμιξης (1% έως 6%).
Οι δυνατότητες αφροπαραγωγής τους είναι περιορισμένες και γι’ αυτό χρησιμοποιούνται για λήψη αφρογόνου από δοχεία ή βαρέλια. Η αρχή λειτουργίας τους στηρίζεται στην αναρρόφηση του αφρογόνου μέσω σωλήνα με την δημιουργία κενού με δυναμική ροή (τζιφάρι). Το νερό εισέρχεται στο στόμιο του αναμικτήρα υπό πίεση.
Ο αναμικτήρας δημιουργεί μία πτώση πίεσης. Οι απώλειες πίεσης μεταξύ εισόδου και εξόδου του αναμικτήρα μπορεί να φθάσουν το 40% ή και περισσότερο. Οι περισσότεροι κατασκευαστές συνιστούν πίεση νερού στην είσοδο του αναμικτήρα ανάμεσα σε 150-200 psi. Η καλύτερη δυνατή αναρρόφηση του αφρογόνου από το δοχείο επιτυγχάνεται όταν η απόσταση του αναμικτήρα από τον αυλό αφρού είναι τουλάχιστον 30μ και όχι περισσότερο από 60μ. Στα πυροσβεστικά οχήματα οι αναμικτήρες που χρησιμοποιούνται έχουν δυνατότητα παροχής αφροδιαλύματος 400-450l/min. Ο αυλός αφρού θα πρέπει να ταιριάζει με τον αναμικτήρα (ίδιας παροχής) ενώ κατά την χρήση του πρέπει να είναι τελείως ανοικτός ή κλειστός (όχι σε ενδιάμεση θέση). Τέλος θα πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στην εγκατάσταση των σωληνώσεων νερού ώστε να μην υπάρχουν καθόλου «τσακίσματα».
Για πολύ μεγάλες παροχές αφροδιαλύματος μέχρι 14000l/min, απαραίτητα είναι τα αυτοκίνητα αφρού. Τα πυροσβεστικά οχήματα ανάλογα με τον τύπο τους, διαθέτουν δεξαμενή με αφρογόνο από 80 έως και 500 λίτρα ενώ υπάρχει και ειδικό όχημα διυλιστηρίων που φέρει δεξαμενή 7000 λίτρων. Αυτά διαθέτουν ειδικό αυτόματο δοσομετρικό σύστημα ανάμιξης νερού/αφρογόνου, ανεξάρτητα από την ποσότητα αφροπαραγωγής που απαιτεί η κάθε περίπτωση. Η αφροανάμιξη μπορεί να προκαθορισθεί από 1% έως 10%.
(β) Στην δεύτερη φάση το αφροδιάλυμα που έχει ήδη δημιουργηθεί, θα πρέπει να αναμιχθεί με τον αέρα και να υποστεί διόγκωση. Για τον σκοπό αυτό χρησιμοποιούνται οι αυλοί αφρού καθώς και οι αφρογεννήτριες (ανάλογα με την επιθυμητή παροχή αφρού αλλά και τον βαθμό διόγκωσης).
Για την πιο αποτελεσματική αλλά και οικονομική χρήση του αφρού, το αφροποιητικό διάλυμα θα πρέπει να διογκωθεί κατάλληλα. Οι αυλοί ύδατος γενικά δεν επιτυγχάνουν την αποδοτικότερη διόγκωση του διαλύματος οπότε δεν ενδείκνυται η χρήση τους για την αποτελεσματικότερη και οικονομικότερη παραγωγή αφρού. Υπάρχουν τρεις τύποι αυλών αφρού που διακρίνονται σύμφωνα με τον βαθμό διόγκωσης του αφρογόνου (Βαθμός διόγκωσης είναι η αναλογία διόγκωσης του παραγόμενου αφρού ως προς τον όγκο του χρησιμοποιούμενου αφροδιαλύματος):
Η διόγκωση που επιτυγχάνεται με την χρήση των αυλών αυτών φθάνει μέχρι 20:1. Αυτοί τραβούν αέρα στην βάση τους, γίνεται η μίξη με το αφροποιητικό διάλυμα και εισέρχεται το μίγμα στο σωλήνα του αυλού και ο διογκωμένος αφρός εξέρχεται από το στόμιο εξόδου του αυλού. Στα πυροσβεστικά οχήματα υπάρχουν τέτοιοι αυλοί με παροχή 400-450 λ/λεπτό
Η διόγκωση που επιτυγχάνεται με την χρήση των αυλών αυτών φθάνει μέχρι 200:1 αν και τιμή διόγκωσης 50:1 είναι πιο κοινή. Οι αυλοί αυτοί λειτουργούν όπως και οι αντίστοιχοι χαμηλής διόγκωσης ωστόσο η διάμετρός τους είναι μεγαλύτερη. Στα πυροσβεστικά οχήματα υπάρχουν τέτοιοι αυλοί με παροχή 400-450 λ/λεπτό
Η διόγκωση που επιτυγχάνεται με την χρήση των αυλών αυτών ξεπερνάει την τιμή των 200:1. Λόγω του μεγάλου μεγέθους και της περιορισμένης αποτελεσματικότητας σε πυρκαγιές υγρών καυσίμων, δεν είναι τοποθετημένοι στα οχήματα πρώτης εξόδου. Για την επίτευξη αφρού υψηλής διόγκωσης χρησιμοποιούνται αφρογεννήτριες στις οποίες εισέρχεται το νερό και το αφρογόνο υψηλής διόγκωσης από δοχείο, γίνεται μίξη με τον αέρα και παράγεται αφρός ως τελικό προϊόν υψηλής διογκώσεως. Οι παροχές που επιτυγχάνονται είναι μέχρι 200m3/min.
Χαρακτηριστικά των αφρών πυρόσβεσης
Για να είναι αποτελεσματικός, ένας καλός αφρός θα πρέπει να περιέχει ένα σωστό μείγμα από τα εξής φυσικά χαρακτηριστικά:
1.ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΡΟΗΣ ΚΑΙ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΤΑΚΛΥΣΗΣ (KNOCKDOWN SPEED AND FLOW).- Είναι ο χρόνος που απαιτείται για να απλωθεί ο αφρός σε όλη την επιφάνεια του υγρού ή γύρω από αντικείμενα ή συντρίμμια και να σχηματίσει ένα στρώμα ικανό για την κατάσβεση τους
2.ΑΝΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ (HEAT RESISTANCE).-.Ο αφρός πρέπει να είναι ικανός να αντιστέκεται στα καταστροφικά αποτελέσματα της θερμικής ακτινοβολίας από την καύση των υλικών αλλά και των καυτών μεταλλικών ή άλλων αντικειμένων στην περιοχή.
3.ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΑΤΜΩΝ (VAPOR SUPPRESSION).- Το συνεκτικό στρώμα που παράγεται πρέπει να είναι ικανό να καταστείλει τους έφλευκτους ατμούς και να περιορίσει με τον τρόπο αυτό την επανάφλεξη των υλικών.
4.ΑΝΤΟΧΗ ΣΤΑ ΚΑΥΣΙΜΑ (FUEL RESISTANCE).- Ένας αποτελεσματικός αφρός περιορίζει στο ελάχιστο την συγκέντρωση των καυσίμων έτσι ώστε να μην οδηγηθεί στον κορεσμό και τελικά καεί.
5.ΑΝΤΟΧΗ ΣΤΙΣ ΑΛΚΟΟΛΕΣΛόγω τις συγγένειας των αλκοολών με το νερό και επειδή ο αφρός είναι πάνω από 90% νερό, ο αφρός που δεν έχει αντοχή στις αλκοόλες θα καταστραφεί.
Η σημασία της ένδειξης “επί της εκατό” (%) στις συσκευασίες του αφρογόνου
Οι αφρογόνες ουσίες έχουν σχεδιασθεί να αναμιγνύονται με το νερό σε συγκεκριμένες αναλογίες. Αφρογόνο 6% αναμιγνύεται με το νερό σε αναλογία 6 μέρη αφρογόνου σε 94 μέρη νερού. Για παράδειγμα εάν θέλουμε να παράγουμε 100 λίτρα διαλύματος αφρού θα πρέπει να αναμίξουμε 6 λίτρα αφρογόνου σε 94 λίτρα νερού. Εάν χρησιμοποιήσουμε αφρογόνο 3% που αναγράφεται στην συσκευασία, αντίστοιχα θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε 3 λίτρα αφρογόνου με 97 λίτρα νερού. Τα χαρακτηριστικά του παραγόμενου αφροδιαλύματος θα είναι και στις δύο περιπτώσεις τα ίδια και ο παραγόμενος αφρός, χρησιμοποιώντας την κατάλληλη συσκευή για την παραγωγή του, θα είναι ίδιας απόδοσης. Αφρογόνο 3% είναι περισσότερο συμπυκνωμένο από το αντίστοιχο 6% και επομένως απαιτείται λιγότερο προϊόν για την παραγωγή της ίδιας ποσότητας αφρού με τα ίδια αποτελέσματα.
Υπάρχει μία τάση στις βιομηχανίες που παράγουν αφρογόνα να μειώνουν τα ποσοστά (να παράγουν πιο συμπυκνωμένα αφρογόνα) έτσι ώστε να μειώσουν τους χώρους αποθήκευσης αλλά και να μειώσουν τα έξοδα μεταφοράς.
Τύποι αφρού ανάλογα με τη σύνθεση του αφρογόνου
Σύμφωνα με την ΚΥΑ 34458/31-12-1990 οι αφροί διακρίνονται στις εξής κατηγορίες ανάλογα με την σύνθεση του αφρογόνου που χρησιμοποιείται για την παραγωγή τους:
Οι πρωτεϊνικοί αφροί είναι οι πρώτοι τύποι αφρών που σχεδιάσθηκαν και χρησιμοποιούνται από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο έως και σήμερα. Παράγονται με την υδρόλυση πρωτεϊνών όπως οπλές αλόγων, κερατάλευρα, φτερά κοτόπουλων κ.α .Σε αυτές προστίθενται σταθεροποιητικές ουσίες και αναστολείς για να εμποδιστεί η διάβρωση , να ελεγχθεί το ιξώδες και να υπάρχει αντοχή στην βακτηριακή αποσύνθεση.
Αντενδείξεις χρήσης αφρού
Τεχνικές εφαρμογής αφρού πυρόσβεσης
Όταν χρησιμοποιείται αυλός αφρού χαμηλής πίεσης για την παραγωγή αφρού, θα πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή ώστε η εφαρμογή του να γίνεται όσο πιο μαλακά γίνεται. Για απευθείας βολή ο αφρός θα πρέπει να κατευθύνεται σε έναν τοίχο ή εμπόδιο όταν είναι διαθέσιμο έτσι ώστε να πέφτει ομαλά στην επιφάνεια του καιόμενου υγρού.
Ο αφρός μπορεί επίσης να κυλίσει πάνω στην επιφάνεια των υγρών καυσίμων κτυπώντας στο έδαφος μπροστά από την καιόμενη επιφάνεια αφήνοντας έτσι τον αφρό να συσσωρευτεί μπροστά από την επιφάνεια που καίγεται. Η ταχύτητα εκτόξευσης θα οδηγήσει τον αφρό πάνω στο καύσιμο.
Τέλος μπορεί να πέσει ο αφρός στην καιόμενη επιφάνεια του υγρού με την μορφή βροχής. Ο αυλός αφρού θα πρέπει να κατευθύνεται σχεδόν προς τα πάνω και ο αφρός να αφήνεται να φθάνει το μέγιστο ύψος και να μετατρέπεται σε μικρές φυσαλίδες. Ο χειριστής του αυλού θα πρέπει να ρυθμίζει το ύψος του αυλού έτσι ώστε ο αφρός που πέφτει να καλύψει την καιόμενη επιφάνεια. Ωστόσο η μέθοδος αυτή έχει το μειονέκτημα όταν υπάρχει ισχυρός άνεμος ή όταν σχηματίζεται ισχυρή θερμική στήλη λόγω της ποσότητας και του είδους του καιόμενου υλικού.
Ποτέ δεν θα πρέπει να κατευθύνεται ο αφρός απευθείας στην επιφάνεια του καιόμενου υγρού διότι θα προκληθεί «πιτσίλισμα» του καυσίμου με αποτέλεσμα την εξάπλωση της πυρκαγιάς. Επίσης εάν υπάρχει ήδη ένα στρώμα αφρού θα προκληθεί δ&io